Η αυθεντική παράσταση «Τα Χριστούγεννα του Σκρούτζ», η μεγάλη sold out επιτυχία επί επτά χρόνια από την Παιδική σκηνή της δημοφιλούς δημιουργού παιδικών θεαμάτων Γιούλης Ηλιοπούλου σε θεατρική μεταφορά και σκηνοθεσία της ίδιας έρχεται για πρώτη φορά στην Θεσσαλονίκη στο Radio city για δύο μόνο παραστάσεις για το κοινό.

Ο Σπύρος Ιωάννου, ο οποίος πρωταγωνιστεί στον ρόλο του Σκρούτζ, μας μιλά για την πρόκληση της ερμηνείας ενός από τους πιο εμβληματικούς χαρακτήρες της λογοτεχνίας, τη μαγεία της παράστασης και τα μηνύματα που φέρνει αυτή η μοναδική Χριστουγεννιάτικη ιστορία για τη δύναμη της αγάπης και της αλλαγής.

Πώς είναι η εμπειρία της ερμηνείας του Σκρούτζ;

«Ο Σκρουτζ είναι από τα αγαπημένα μου παραμύθια. Μέχρι σήμερα είναι ένα έργο που δεν μπορώ να το ξεχάσω, ειλικρινά νιώθω ευλογημένος που είχα αυτή την πρόθεση για να ερμηνεύσω αυτόν τον ρόλο. Όπως με κάθε μεγάλο ρόλο που μου δίνεται ευκαιρία να ερμηνεύσω, ένιωσα την ιδιά χαρά και με αυτόν.
Βέβαια, η μεγαλύτερή χαρά σε αυτό το παραμύθι είναι ότι προορίζεται για μικρούς θεατές. Είναι πραγματικά μια μαγεία. Τα παιδιά έχουν περιέργεια, θέλουνε να μάθουν και ακολουθούν τα μήνυμα και σε ανταμείβουν με όλα. Είναι τόσο σημαντικό για ένα παιδάκι να του «πετάς» ένα μήνυμα καινα βλέπεις πώς θα αντιδράσει».

Πώς θεωρείτε ότι επικοινωνεί το έργο τις αξίες της αλλαγής του χαρακτήρα και της καλοσύνης;

«Το παραμύθι αυτό μας δείχνει το τι άνθρωποι είμαστε μέσα από φαντάσματα και πνεύματα. Εγώ ως ερμηνευτής και ηθοποιός πιστεύω ότι αυτά τα πνεύματα είναι η συνείδησή μας. Όταν στη ζωή μας έχουμε κάνει κάποια άσχημα πράγματα, αναλογιζόμαστε μετά από ένα χρονικό διάστημα. Για μένα αυτό είναι η καθαρή συνείδηση. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι , όσο κακοί και να θεωρούνται, όταν είναι στις μοναχικές τους στιγμές, τους έρχονται εικόνες χαράς ή λύπης και κάθονται να αναλογιστούν τις πράξεις τους.

Το σημαντικό με αυτή την ιστορία είναι ότι τοποθετεί τον χαρακτήρα στο τέλος της ζωής του κι έτσι μας κάνει να σκεφτόμαστε τι θα γίνει όταν φτάσουμε στο τέλος. Όλα τα πλούτη που μάζεψε ο Σκρουτζ, τα παιδικά του χρόνια, η αγάπη που έχασε, τον άφησαν τελικά μόνο. Η μεγάλη συγκίνηση είναι όταν έρχεται το τελευταίο πνεύμα και το μέλλον του Σκρουτζ τον έχουν ξεχάσει όλοι, έχει πεθάνει ένα παιδάκι που μπορούσε να το βοηθήσει. Τότε ο Σκρουτζ στο θεατρικό έργο βγάζει μια κραυγή και λέει «Θέλω να αλλάξω!». Τότε κάνει τη στροφή στη ζωή του, γιατί συνειδητοποιεί ότι είναι ακόμα ζωντανός κι ότι δεν του έχει μείνει πολύς χρόνος να αλλάξει.  Εκεί είναι και το σημείο που βλέπουμε τη χαρά και τη μαγεία στα μάτια των παιδιών, που αρχίζουν να αγαπούν αυτόν τον άνθρωπο».

Ποιες θεωρείτε ότι είναι οι σκηνοθετικές επιλογές που επηρεάζουν την απόδοση της εποχής και του πνεύματος του έργου;

«Το σκηνικό και η δουλειά που έχει γίνει για να νιώθουν πραγματικά τα παιδιά ότι βρίσκονται στα Χριστούγεννα παίζουν μεγάλο ρόλο. Και μόνο που χιονίζει πάνω στη σκηνή, δημιουργείται μια μαγική εικόνα που σε μεταφέρει κατευθείαν σε γιορτινή εποχή. Επιπλέον, συγχαίρω τη σκηνοθέτριά μας για τις επιλογές της και μία πραγματικά έξυπνη κίνηση είναι το γεγονός ότι τα πνεύματα στο έργο μας απεικονίζονται ως μικρά παιδιά. Τα παιδιά συχνά φοβούνται τα φαντάσματα, γι’ αυτό έτσι προσπαθούμε να τα πλησιάσουμε δείχνοντας κάτι που θυμίζει τη δικιά τους αθωότητα. Μοιάζουν έτσι σαν να μιλάνε στον Σκρουτζ σαν μπαμπά, σαν θείο, λέγοντάς του με αγάπη «Γιατί το έκανες αυτό;»

Έτσι αναδεικνύεται ο διδακτικός χαρακτήρας της παράστασης. Το παιδικό θέατρο είναι σχολείο, έχει ένα μήνυμα κα προσφέρουμε στα παιδιά κάτι παραπάνω από το να έρθει ο θεατής σε μας για να περάσει την ώρα του. Κάθε έργο είναι ένα μικρό «σχολείο», γι’ αυτό είναι στο χέρι μας ως συντελεστές να δώσουμε τα μηνύματα στα παιδιά με την μεγαλύτερη χαρά και αγάπη».

Ποια είναι η πιο συγκινητική ή αξεχαστη αντίδραση που έχετε λάβει από τους θεατές της παράστασης;

«Η πιο όμορφη και έντονη αντίδραση του κοινού προέρχεται από την εξής σκηνή: Στο έργο, ο λογιστής συνειδητοποιεί ότι το παιδάκι του είναι άρρωστο και ότι η οικογένεια δεν έχει λεφτά να το πάει στους γιατρούς . Στο τέλος, ο Σκρουτζ πηγαίνει και του δίνει λίρες και ο λογιστής έκπληκτος του λέει «Μα. Δεν θα μπορέσω να στα ξεπληρώσω». Τότε ο Σκρουτζ απαντά «Δεν πειράζει, είναι για σένα, γιατί με αυτά τα λεφτά… Το παιδί σου θα γίνε καλά!». Και τότε σηκώνονται όρθια όλα τα παιδιά στο κοινό και χειροκροτάνε. Τι αγνές ψυχές, σκεφτήκανε ότι ένα άλλο παιδάκι θα ζήσει, θα γίνει καλά γιατί ένας άνθρωπος το βοήθησε.

Εμείς πρέπει να μαθαίνουμε από τα παιδιά και λιγότερο τα παιδιά από εμάς. Μέσα τους βρίσκεται η καθαρή ψυχή και το καθαρό πνεύμα. Εμείς έχουμε μπει στα γρανάζια της κοινωνίας και δεν έχουμε χρόνο ποτέ πλέον να αναλογιστούμε τις πράξεις μας.
Θα ήθελα όλοι να ξέρουν ότι το αύριο πρέπει να γίνει τώρα γιατί δεν ξέρουμε αν αύριο θα έχουμε χρόνο. Αυτό που λέω πάντα είναι: Το χτες δε μας θυμάται, το αύριο δε μας ξέρει, οπότε τι μένει; Να ζούμε το σήμερα. Να τα διορθώσουμε όλα σήμερα».

Το έργο έρχεται στο Radio city για δύο μόνο παραστάσεις για το κοινό την Κυριακή στις 15/12/24 στις 11:15 π. μ και στις 14:30 μ. μ. Θα παρουσιαστεί επίσης τέσσερις καθημερινές για τα σχολεία στις 16/12/24 ,17/12/24 , 18/12/2024 & 19/12/24 με δύο παραστάσεις την κάθε ημέρα στις 9:30 π. μ και 11:30 μ. μ.

Συντελεστές

Κείμενο: Κάρολος Ντίκενς
Θεατρική μεταφορά -Σκηνοθεσία: Γιούλη Ηλιοπούλου
Σκηνικά: Μιχάλης Σδούγκος
Κοστούμια εποχής : Τζούλια Μάρκο
Μουσική επένδυση: Κρίστελ Καπερώνη
Κινησιολογία : Γιούλη Ηλιοπούλου
3D animation: Λεωνίδας Φουντούλης
Φωτισμοί Λάμπρος Σουνδιάς
Ειδικές κατασκευές: Θοδωρής Τσιμπλάκης
Hair& make up : Νίκος Ζήσης
Δ/νση παραγωγής: Αντώνης Μαρκογιάννης
Παραγωγή: ΤΕΧΝΟΔΡΟΜΙΟ
ΗΘΟΠΟΙΟΙ : Σκρούτζ ο Σπύρος Ιωάννου , Μάρλευ ο Νίκος Ζιάγκος, Μιχάλης Θεοδωράκης, Γιώργος Κοντοπάνος, Ειρήνη Μπαζάνη, Κασσάνδρα Μπαφαλούκου, Ραφαήλ Πάγγος ,Ασημίνα Πρωτόπαπα, Αθηνά Σταυριανουδάκη

Εικόνες: trailer παράστασης