Η καλλιτέχνης Μαρίνα Αντωνοπούλου, μίλησε στην Karfitsa για την κωμική παράσταση που πρωταγωνιστεί στη Θεσσαλονίκη από 21 Νοεμβρίου, καθώς και για το πόσο εύκολο είναι να είσαι καλλιτέχνης το 2024 στην Ελλάδα αλλά και για το αν έχει άγχος κάθε φορά που επρόκειτο να ανέβει στην σκηνή.

Πέντε χρόνια μετά από την τελευταία τους μουσικοθεατρική παράσταση, «Λουγκάτ – Τα πάθη του Έλληνα βρικόλακα», ο κύριος και η κυρία Μπάνγκο (Γιώργος Χούχος και Μαρίνα Αντωνοπούλου), ένα από τα πιο γνωστά καλλιτεχνικά ζευγάρια της Θεσσαλονίκης, επιστρέφουν δυναμικά με τη νέα τους παραγωγή, «Ομπρέλα να πάρεις»!

Ποιο είναι το πολιτικό μήνυμα που θέλετε να περάσετε μέσα από την παράστασή σας;

«Η παράσταση αφορά την εξουσία και η θέση της είναι πως η εξουσία διαφθείρει, αλλοτριώνει · δεν υπάρχει αθώα εξουσία, δεν υπάρχει εξουσία στην οποία μπορούμε εν λευκώ να εμπιστευτούμε τις ζωές μας. Απαιτείται διαρκής εγρήγορση, διαρκής επαγρύπνηση, διαρκής κριτική. Και να έχουμε κατά νου πως στόχος μας δεν πρέπει να είναι η επιβίωση αλλά η ζωή».

Πόσο εύκολο είναι να είσαι καλλιτέχνης το 2024 στην Ελλάδα;

«Υποθέτω όσο εύκολο ήταν πάντοτε. Δεν μπορώ να ανακαλέσω κάποια ιστορική περίοδο κατά την οποία οι καλλιτέχνες ευημερούσαν. Φυσικά εξυπακούεται πως, καθώς σε μια κοινωνία κανείς δεν είναι νησί, σε ένα πλαίσιο ζοφερό, όπως είναι το παρόν, η θέση των λιγότερο προνομιούχων οικονομικά και επαγγελματικά -όπως είναι οι καλλιτέχνες- γίνεται δυσχερέστερη».

Πιστεύετε πως με όλα αυτά τα δυσάρεστα γεγονότα που γίνονται σήμερα, έχει ανάγκη να
γελάσει ο κόσμος;

«Και πότε δεν έχει ανάγκη ο κόσμος να γελάσει; Το γέλιο είναι απαραίτητο για την ψυχική ισορροπία του ανθρώπου και λειτουργεί και συνεκτικά καθώς απλώνει γέφυρες μεταξύ των ατόμων. Μας ανοίγει, μας καθιστά ψυχικά διαθέσιμους. Ωστόσο, το γέλιο στο οποίο εγώ αναφέρομαι πρέπει να διαχωριστεί από την προσβλητική καζούρα και από το καλαμπούρι, το οποίο λειτουργεί ως αντιπερισπασμός απέναντι στα σοβαρά ζητήματα που μας ροκανίζουν τη ζωή. Πολύ συχνά η ίδια η ανάγκη για αυτοπροστασία μας οδηγεί μπροστά σε κάθε σκάνδαλο, σε κάθε απάτη, να απομονώνουμε το κωμικό στοιχείο και να εστιάζουμε σε αυτό, στερώντας έτσι από τους εαυτούς μας μια ευκαιρία για στοχασμό, για κριτική και – γιατί όχι;- για θυμό».

Έχετε άγχος κάθε φορά που βγαίνετε στη σκηνή και αν ναι πώς το αντιμετωπίζετε;

«Φυσικά έχω. Το αντιμετωπίζω βγαίνοντας και παίζοντας. Πριν από αυτό, φροντίζω να υπενθυμίσω στον εαυτό μου πως είμαι καλά προετοιμασμένη και πως ακόμα κι αν προκύψει κάτι απρόοπτο, δε θα πεθάνει κανείς».