Ο Daniel και η Francoise κρατούν στα χέρια τους σακούλες γεμάτες γατοτροφές και κατευθύνονται προς την πίσω πλευρά της Παναγιάς των Χαλκέων στην πλατεία Δικαστηρίων στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.

Ρεπορτάζ: Φιλίππα Βλαστού

Περίπου 50 μέτρα πριν πλησιάσουν 15 αδέσποτες γάτες με απόλυτο συγχρονισμό σαν συμμορία συσπειρώνονται και τρέχουν προς το ζευγάρι. Μόλις τους πλησιάζουν αρχίζουν να νιαουρίζουν και να κουνιούνται με το χαρακτηριστικό τρόπο που οι γάτες δείχνουν την χαρά τους. Όλοι μαζί, οι γάτες και το ζευγάρι, πηγαίνουν σε ένα παρτέρι με γκαζόν που βρίσκεται στην πίσω πλευρά του ναού, ένα μέρος όπου η συγκεκριμένη αποικία αράζει, αλλά ταυτόχρονα ξέρει ότι κάθε απόγευμα ο Daniel και η Francoise θα τους επισκεφθούν για να τις ταΐσουν.

Ο Daniel και η Francoise έχουν μετακομίσει στη Θεσσαλονίκη εδώ και πέντε χρόνια. Και οι δυο είναι πολυταξιδεμένοι. Με καταγωγή από Βέλγιο και Αμερική, γνωρίστηκαν στο Σικάγο και από τότε είναι μαζί, όμως όχι μόνοι, είχαν πάντα γάτες στη ζωή τους. Από την Αμερική στην Αγγλία, και από εκεί στον Παναμά. Γυρνούσαν τον κόσμο μαζί με τις γάτες τους. Έως ότου συνταξιοδοτήθηκαν και αποφάσισαν να ρίξουν άγκυρα στη Θεσσαλονίκη.

Η συμπρωτεύουσα δεν επιλέχθηκε τυχαία, καθώς εδώ ο Daniel είχε αποφασίσει ότι θα γυρνούσε κάποια στιγμή μόνιμα όταν πήγαινε στο λύκειο Pinewood The International School of Thessaloniki. «Γυρίζοντας τον κόσμο σκεφτήκαμε ‘’ποιος θα είναι ο επόμενο σταθμός;’’. Τότε είπα ‘’next stop Θεσσαλονίκη’’», λέει ο Daniel στην Karfitsa.

«Ανέκαθεν είχαμε τις γάτες μας. Όταν μετακομίζαμε τις παίρναμε πάντα μαζί μας», λένε και οι δυο. Όταν ήρθαν στη Θεσσαλονίκη είχαν ήδη δυο γάτες από τον Παναμά μαζί τους. Στη συνέχεια η γατοοικογένεια τους μεγάλωσε καθώς υιοθέτησαν δυο Θεσσαλονικιές γατούλες.

Οι Γάτες της Χαλκέως

Σε έναν περίπατο που έκανε το ζευγάρι μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου lockdown της πανδημίας του κορονοϊού είχαν δει τέσσερα γατάκια δίπλα από τον Ιερό Ναό Παναγία των Χαλκέων. Τα τάισαν. Το ίδιο έκαναν και μερικές ημέρες αργότερα, όταν τα είδαν ξανά.

«Από τότε ξεκίνησε ένα καθημερινό ραντεβού. Πηγαίναμε κάθε μέρα και τους βάζαμε φαγητό. Μεταφέραμε κιόλας τα γατάκια στην πίσω πλευρά της εκκλησίας, γιατί στην μπροστινή πλευρά ήταν επικίνδυνο λόγω της οδού Εγνατίας και το αυτοκίνητων που διέρχονται. Στο δεύτερο lockdown στέλναμε τον κωδικό 6 για να βγούμε έξω ώστε να τα ταΐσουμε. Δεν θέλαμε να μείνουν χωρίς τροφή».

Κάπως έτσι δημιουργήθηκε η γατοαποικία «Οι Γάτες της Χαλκέως» και επί τέσσερα χρόνια περίπου 12 αδέσποτες γάτες δεν έχουν χάσει ούτε μια μέρα το γεύμα τους. Πλέον έχουν και ομάδα στο facebook και αναρτώνται διάφορες πληροφορίες για τις γάτες της γειτονιάς.

«Όταν λείπουμε από τη Θεσσαλονίκη έχουμε ανθρώπους που μας αντικαθιστούν, για να μην διακοπεί η σίτιση των γατών. Η Θεσσαλονίκη έχει πολλούς ανθρώπους που νοιάζονται για τις γάτες», λέει η Francoise και συμπληρώνει πως φροντίζουν τις γάτες όταν κάποια είναι άρρωστη πηγαίνοντας την σε κτηνίατρο ή κάνοντας της στείρωση. «Αν φροντίζεις γάτες δεν πρέπει μόνο να τις ταΐζεις, αλλά και να τις προσέχεις, να τις στειρώνεις», τονίζει. «Εμείς στειρώνουμε τη γατοκοινότητα μας. Αυξάνεται μόνο όταν νέες αδέσποτες γατούλες έρχονται για να αναζητήσουν τροφή και γίνονται αποδεκτές από την υπόλοιπη αποικία», λέει με τη σειρά του ο Daniel.

Οι φιλόζωοι και οι άλλοι

Συνήθως, όπου υπάρχουν πολίτες που φροντίζουν αδέσποτα ζώα, θα βρεις κι εκείνους που σε κάνουν να απορείς με το ανθρώπινο είδος και την τερατώδη πλευρά του. Είναι οι άνθρωποι εκείνοι που, αντί να συμπονούν, επιδιώκουν να διώξουν τα αδέσποτα από τις γειτονιές τους, αδιαφορώντας για τις ανάγκες αυτών των πλασμάτων. Ο Daniel και η Francoise έχουν, δυστυχώς, ζήσει αυτή την ελληνική θλιβερή πραγματικότητα, όταν βρήκαν δυο γάτες που φρόντιζαν δηλητηριασμένες. «Δεν ξέρουμε ποιος το έκανε, ήταν θλιβερό. Υπάρχουν κάποιοι που δηλητηριάζουν τις γάτες μόνο και μόνο επειδή δεν τους αρέσουν», εξηγούν.

Ο Daniel θυμάται ένα άλλο περιστατικό, στο οποίο κατέληξε θύμα επίθεσης. «Μια φορά είχε έρθει στο πάρκο ένας άνδρας με έναν μεγάλο σκύλο, ο οποίος γάβγιζε στις γάτες. Ζήτησα από τον άνδρα αν μπορεί να απομακρύνει τον σκύλο του γιατί οι γάτες ακούγοντας τον στρεσάρονταν. Ο άνδρας αυτός νευρίασε, λογομαχήσαμε και με χτύπησε. Πήγα αμέσως μετά στη αστυνομία, αλλά δεν βγάλαμε άκρη». Ξεκαθαρίζει όμως πως «οι περισσότεροι ιδιοκτήτες σκύλων αγαπούν τα σκυλιά τους, σέβονται όλα τα ζώα και σέβονται την περιοχή των γατών. Μόνο μια φορά είχαμε κάποια δυσκολία με έναν σκύλο και αυτό ήταν πρόβλημα με το άτομο, όχι με το ζώο».

Η διπλή πλευρά της αγάπης

Δεν μόνο η αγάπη που δίνουν στα αδέσποτα ζώα αυτό που παρακινεί το ζευγάρι να είναι πιστό στο καθημερινό ραντεβού με τις γάτες της Χαλκέως, αλλά και τα όμορφα συναισθήματα που τους πλημμυρίζουν κάθε φορά που βλέπουν τα αδέσποτα ζώα που φροντίζουν.

Τι σας δίνει πίσω αυτή η δράση σας, τους ρωτήσαμε και απάντησαν «Τι μας δίνει πίσω; Είναι το ίδιο συναίσθημα όταν βοηθάς ανθρώπους. Σου δίνει αγάπη. Ό,τι δίνεις, παίρνεις πίσω. Είναι κάτι που σε παρακινεί. Δίνει νόημα στη ζωή.

Κάθε μέρα οι γάτες μας περιμένουν. Μόλις μας ακούν, τρέχουν κοντά μας. Μας αναγνωρίζουν, τρέχουν από χαρά και εμείς τα ταΐζουμε. Είναι ένα συναίσθημα που δεν αντικαθίσταται. Ό,τι αρνητικό κι αν συμβαίνει, ξέρουμε έχουμε μια σίγουρη στιγμή ευτυχίας όταν ερχόμαστε εδώ».

Διαβάστε περισσότερα:

• Θεσσαλονίκη: Πάνω από 70 απομακρύνσεις άγριων ζώων από σπίτια – «Ο άνθρωπος είναι ο εισβολέας, όχι τα ζώα»
• Αλεξανδρούπολη: Βαλκάνιοι τουρίστες εκτινάσσουν τη ζήτηση για καταλύματα βραχυχρόνιας μίσθωσης – «Το 95% των επενδυτών είναι ντόπιοι»
• Εισαγόμενα μέλια, ακρίβεια και κλιματική αλλαγή συρρικνώνουν τους μελισσοκόμους
• Για να γίνει η Θεσσαλονίκη…Βαρκελώνη πρέπει να γκρεμιστεί και να χτιστεί ξανά
• Τα (περίεργα) προβλήματα που ζητούν να λυθούν οι κάτοικοι της Κ. Μακεδονίας
• Οι πολεμικές συγκρούσεις φέρνουν και τους Ιρανούς στη Θεσσαλονίκη – Αγοράζουν σπίτια για Golden Visa