Γιατί οι νέοι γυρίζουν την πλάτη στην κυβέρνηση
Οι νέοι στην Ελλάδα φαίνεται να έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στην κυβέρνηση, και οι λόγοι δεν είναι λίγοι. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, η απήχηση της κυβέρνησης Μητσοτάκη στους νέους ηλικίας 18-35 ετών είναι εξαιρετικά χαμηλή, με πολλούς να εκφράζουν απογοήτευση, θυμό και φόβο για το μέλλον τους. Η οικονομική κρίση και οι σκληρές πολιτικές στην παιδεία και την αγορά εργασίας έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα αδικίας και αβεβαιότητας που οι νέοι δεν πρόκειται να ανεχτούν. Η ιστορία των Τεμπών ενσωμάτωσε τους νέους στον κύκλο της αντίδρασης με αποτέλεσμα τα δημοσκοπικά ευρήματα στις μικρές ηλικίες να είναι κόλαφος για την κυβέρνηση.
Η αγανάκτηση των νέων δεν αποτέλεσε κεραυνό εν αιθρία αλλά ήταν μια επαγωγικά εξελισσόμενη κατάσταση κι η κυβέρνηση φαίνεται να αγνοεί τις ανάγκες των νέων, λαμβάνοντας αποφάσεις χωρίς να τους ακούει. Οι μαθητές της Γ’ Λυκείου, για παράδειγμα, θεωρούσαν άδικη τη μείωση των εισακτέων στα πανεπιστήμια, τη στιγμή που είχαν αντιμετωπίσει δύο χρόνια καραντίνας και απώλεια μαθημάτων. Παράλληλα, οι φοιτητές αντιδρούν στην επιβολή ανώτατου ορίου φοίτησης, χωρίς να έχουν ληφθεί υπόψη οι δυσκολίες και οι παθογένειες του ελληνικού πανεπιστημίου. Η αίσθηση της αδικίας είναι έντονη, καθώς οι νέοι βλέπουν ότι οι υποχρεώσεις τους αυξάνονται, ενώ τα δικαιώματα και η ποιότητα των σπουδών τους παραμένουν αμετάβλητα.
Η κυβέρνηση, αντί να ακούσει τις ανησυχίες των νέων, επιλέγει να τις αντιμετωπίζει με αυστηρότητα και χωρίς διάλογο. Αυτή η προσέγγιση έχει οδηγήσει σε μαζικές διαδηλώσεις και ριζοσπαστικοποίηση της νεολαίας. Οι νέοι, που έχουν ζήσει διαδοχικές κρίσεις τα τελευταία 11 χρόνια, νιώθουν ότι πληρώνουν για τα λάθη των άλλων, χωρίς να βλέπουν μια αξιόπιστη προοπτική για το μέλλον τους. Η οργή τους δεν είναι απλώς μια παροδική αντίδραση, αλλά μια βαθιά δυσαρέσκεια που προέρχεται από την αίσθηση ότι η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για το μέλλον τους.
Αν η κυβέρνηση δεν αλλάξει πορεία και δεν ακούσει πραγματικά τους νέους, η οργή τους μπορεί να μετατραπεί σε μεγαλύτερες κινητοποιήσεις και πολιτικές αντιδράσεις. Οι νέοι δεν είναι διατεθειμένοι να παραμείνουν άπραγοι ενώ το μέλλον τους κινδυνεύει. Η κυβέρνηση πρέπει να καταλάβει ότι η νεολαία δεν είναι απλώς μια ηλικιακή ομάδα, αλλά το μέλλον της χώρας. Αν συνεχίσει να αγνοεί τις ανάγκες και τις ανησυχίες των νέων, η απόσταση μεταξύ τους θα μεγαλώσει ακόμη περισσότερο, με απρόβλεπτες συνέπειες για την κοινωνία και την πολιτική σκηνή της Ελλάδας.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ KARFITSA